Γύρισα πίσω 25 χρόνια

25  και πλέον χρόνια γυρισα πίσω απόψε, ακούγοντας το αυτό το τραγουδάκι..

Οταν δεν υπήρχαν όχι κινητά αλλά ούτε και σταθερά τηλέφωνα πρόχειρα.

Για να έχεις τηλέφωνο φοιτητής ήθελες μέσο - έβαλα στο 3ο έτος.

Και η ελπίδα να ανταμώσεις τη γκόμενα ήταν να την τρακάρεις τυχαία σε κανα μαγαζί.


.https://www.youtube.com/watch?v=4wDqs2j2okQ

Can We End the Meditation Madness?

Επειδή πολλές φορές το σκέφτηκα δεν χάθηκε και ο κόσμος..

http://www.nytimes.com/2015/10/10/opinion/can-we-end-the-meditation-madness.html?mabReward=CTM&action=click&pgtype=Homepage&region=CColumn&module=Recommendation&src=rechp&WT.nav=RecEngine&_r=0

Μαυρίλα ?

Tι να κάνω όταν έχω τις μαύρες μου?

Οταν μου φταιν όλα και όλα μοιάζουν μάταια?

Οταν νομίζω ότι πάω πίσω αντί για μπροστά?

Σκέψου τι έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα.

Θυμίσου τι ξεπέρασες για να φτάσεις εδώ.

Πόσα βάσανα σε ταλαιπώρησαν εκ των οποίων ελάχιστα συνέβησαν.

Πόσες δύσκολες καταστάσεις αντιμετώπισες, με αξιοπρέπεια, με επιμονή, με μυαλό.

Με θέματα προσωπικά, οικογενειακά, υγείας.

Κοίτα το πρόσωπο της γυναίκας σου.

Τα μάτια των κοριτσιών σου.

Ολους τους κόπους σου.

Τις σπουδές σου, τα μεταπτυχιακά σου.

Τη δουλειά σου, τα αποτελέσματά της, την εκτίμηση που σου έχουν.

Τη γνώση που έχεις, τις εμπειρίες σου.

Ολοι έχουν ανασφάλειες και φόβους.

Χρησιμοποίησέ τες για να γίνεις καλύτερος.

Σιγά σιγά, μέρα τη μέρα.

Μόνο ο εαυτός σου σε κρατάει πίσω.

Υπάρχουν μέρες που τις ξεπερνάς και αισθάνεσαι ανίκητος.

Υπάρχουν άλλες που σε παίρνουν από κάτω.

Οτι και να συμβεί αυτά θα ξανασυμβούν και τα πάνω και τα κάτω.

Εισαι άνρθωπος της σύνθεσης όχι της κόντρας.

Ετσι θα τα καταφέρεις καλύτερα.

Που βασίστηκες μέχρι σήμερα?

Στην επιμονή, στην προετοιμασία, στην ευγένεια, στην δουλειά.

Που πρεπει να βελτιωθείς?

Στην επικοινωνία στην παρουσίαση, στη δικτύωση.

Δουλεψέ τα.

Ολα είναι προπόνηση.

Πάρε στα σοβαρά αυτό που κάνεις και στην πλάκα τον εαυτό σου.

Λειτουργείς καλύτερα όταν είσαι ευδιάθετος. Προσπάθησέ το. 

Δεν είσαι αυτό που φαίνεσαι σε στιγμές θλίψης.

Καλά είναι τα προγράμματα αλλά και λίγη τρέλα χρειάζεται.

Μου τη βάρεσε...

Μια σκέψη με κατατρέχει από προχτές.

Να την κοπανήσω.
Εχω γίνει 46 χρονών.
Νιάζομαι για όλους, γυναίκα, παιδιά, γονείς, αδελφή, συναδέλφους.

Με όλα τους τα καλά με έχουν σκάσει.

Να και η διαπραγμάτευση και η έντιμη συμφωνία και το δημοψήφισμα ήρθε και έδεσε.

6 μήνες τώρα πως θα εξασφαλίσω και πως θα εξασφαλισθώ.

Και καπάκι και το γαμημένο το γραφείο με τις μηχανοραφιες και τους τακτικισμούς.
Δεν είναι η δουλειά που με ενοχλεί, αλλά τα υπόλοιπα.

Ενα μήνα πριν το capital control πήρα κάποια χρήματα των γονιών και τα έβαλα σε μια θυρίδα.

Πλέον είναι προσβάσιμα.

Τα παίρνω και εξαφανίζομαι...

Καβαλάω την alfa και μια Δευτέρα πρωί φυλάω τη Ζωή και τα κουνέλια, παίρνω τη τσάντα και το κολατσιό περνάω από τη τράπεζα και αντί για το γραφείο στο Ψυχικό τραβάω δυτικά.

Φτάνω Πάτρα μπαίνω στο καράβι ξημερώνω στην Ιταλία. Με κατεύθυνση δυτικά μέχρι να δω Ατλαντικό.

Κλείνω κινητά ξεχνάω γραφεία και υποχρεώσεις γονείς γυναίκα τα πάντα.

Τώρα γιατί σε λίγο πενηνταρίζω, τώρα που η alfa κρατάει ακόμα.

Θα το γλεντήσω όσο πάει. Θα τρώω θα πίνω στα καλύτερα. χωρίς πρόγραμμα, όπου βγεί. Οσο αντέξω. Τα χρήματα φτάνουν για κανα΄δυό χρόνια. Καλά είναι.

Και μετά επιστρέφω. Θα αντικρύσω τα κορίτσια μου θα χουν μεγαλώσει. Θα τους πω ότι δεν ήμουν καλός πατέρας αλλά θα επανορθώσω. Οσο για τη γυναίκα μου τι θα κάνει, θα με δεχτεί πίσω..  Για τους άλλους δεν με νοιάζει..

Σε μια στιγμή ειλικρίνειας το πα στον πατέρα μου. Μου απάντησε να πας συμφωνώ. Νομίζει ότι κάνω πλάκα.

Ρε λες?

7 μεταπολιτευτικοί μύθοι

Ενδιαφέρον ντοκυμοντέρ που λέει αληθειες.

Πράγματα εκτός του πλαισίου της κατευθυνόμενης ενημέρωσης αλλά εντός του πλαισίου της λογικής.

Αξίζει να το ξαναδώ.


http://www.athensvoice.gr/article/video-gallery/various/7-μεταπολιτευτικοί-μύθοι

ΠΣΚ ΕΞΟΔΟΥ

Παρέα με ένα παλιό φίλο που βρισκόταν στην Αθήνα για το Σαββατοκύριακο βρήκα την ευκαιρία - και την άρπαξα - για βραδυνές  - και όχι μόνο - εξόδους.

Παρασκευή βράδυ λοιπόν αναγνωριστική μεταμεσονύχτια βόλτα στο κέντρο στην πλατεία Αγίας Ειρήνης.
Μπυρίτσα και κουβεντούλα σε ένα από τα πολλά καφέ της πλατείας μετά από ταλαιπωρία σχεδόν 40 λεπτών για ανεύρεση θέσης για παρκάρισμα σε μία κάθετο της Σταδίου.
Αξιοι αναφοράς δύο φλεγόμενοι κάδοι στη Τοσίτσα στις 2.00 το βράδυ

Σάββατο δεύτερο βράδυ εξόδου και αφού ταλαντευθήκαμε αρκετά για το αν θα δοκιμάσουμε τη τύχη μας στα Εξάρχεια - οι φλεγόμενοι κάδοι της προηγούμενης βραδυάς μας απέτρεψαν τελικά - σκεπτόμενοι που θα παρκάρουμε το αυτοκίνητο και αν θα το ξαναβρούμε ακέραιο ή  καμμένο, τραβήξαμε για κέντρο αφού υποστήκαμε νέα ταλαιπωρία μίας και πλέον ώρας, παρκάραμε στο πολεμικό μουσείο και με χρήση του μετρό φτάσαμε Μοναστηράκι.
Πρώτο ποτό - σόδα στη περίπτωσή μου στο METAMATIC TAF στο Μοναστηράκι
 http://www.athinorama.gr/clubbing/place.aspx?id=5004349
και δεύτερο στο FAUST http://www.faust.gr που το βράδυ μεταμορφώνεται σε club-άκι με δυνατή χορευτική μουσική.

Ιδανικά έκλεισε το τριήμερο εξόδου με πρωινό καφέ Κυριακή πρωί στα εξάρχεια στο FLORALCAFE  http://www.floralcafe.gr/floral.php. Ο χώρος εξακολουθεί να έχει γοητεία και θα ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία.

Πάντα τέτοια.

ΛΕΣ?

Για κοίτα που τον είχα αδικήσει αυτόν...

.http://www.athensvoice.gr/article/ειδήσεις/δραματική-έκκληση-λεβέντη-κατά-της-ρήξης-με-τους-ευρωπαίους-video

ΕΙΔΑ ΣΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΛΕΩ

Προχτες σε ένα οικογενειακό τραπέζι ένας συνδαιτημόνας ρώτησε γιατί πιστεύω ότι δεν βγήκαμε από τα μνημόνια.

Του απαντησα ότι αυτό συμβαίνει γιατί αντί να συνενοηθούμε μεταξύ μας στα βασικά κοιτάζαμε να κάνουμε εκλογές, 5 τον αριθμό σε 7 χρόνια, το 2007, το 2009 το 2012 (δύο), το 2014. Βάλε και υπηρεσιακές κυβερνήσεις (δύο) και κάμποσους ανασχηματισμούς και το παζλ ολοκληρώνεται.

Αν το μνημόνια τελικά χρησίμευσε σίγουρα σε κάτι είναι οι πολιτικές καριέρες.

Αλίευσα ένα κείμενο που λέει τα ίδια και το παραθέτω

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/πολιτικη/ανοικτή-επιστολή-προς-τους-πολίτες  

THE EPITOME OF STYLE

Is the following movie

"The Thomas Crown Affair", the original one of 1968 with Steve McQueen and Faye Dunaway

http://www.imdb.com/title/tt0063688/?ref_=nv_sr_2

I saw it first time at my late twenties a summer night at Elati, I liked it so much.

Yesterday evening having launch outside with my family a lady played the "Windmills Of Your Mind" at the piano

https://www.youtube.com/watch?v=OohatUzO-gQ

I remembered the movie, I spoke to my older daughter Maria about it, we both listen to the song again and again trying different artists, (Sting, Neil Diamond..) with the youtube

I decided to watch the movie again alone.

Its a masterpiece.

How beautiful the world is when you are young, rich and healthy.

And how temporarily are all the above.

βασανίζομαι... I suffer..

Βασανίζομαι…

γιατί ανέχομαι κουραστικές συμπεριφορές

γιατί δεν λέω συτο που σκέφτομαι

γιατί θεωρώ ότι είμαι υπεύθυνος για το κάθετι

γιατί ανησυχώ υπερβολικά

γιατί κάνω πολύ υπομονή

γιατί φοβάμαι τη σύγκρουση

γιατί φοβάμαι την έκθεση 

γιατί δεν μιλάω

γιατί για να νιώσω καλά θεωρώ ότι πρέπει να είναι καλά όλοι

γιατί αυτό που με ενοχλεί το καταπίνω

γιατί βλέπω τα χρόνια να περνούν και πράγματα για τα οποία είμαι ικανός και τα αξίζω δεν τα κάνω, είτε εξαιτίας της γνώμης των άλλων είτε από φόβο

γιατί κοιτάζοντας πίσω μετανιώνω μόνο για πράγματα που δεν έκανα

I suffer…

because I stand for other’s stressful treatments

because I don’t speak about what I am thinking of

because I believe that I am responsible for everything

because I am too anxious

because I have a lot of patient

because I am afraid of the conflict

because I am afraid of the exposure

because I do not speak

because in order to feel good I believe that everybody should feel good 

because I swallow what worries me 

because I see the years passing by and things that I am capable for and I deserve never happened  to me either because of others opinion or because my fears

because when I am looking back I regret only for things I did n’t do.

ΛΙΤΟΥ ΒΙΟΥ - FRUGALITY - ΕΓΚΩΜΙΟΝ

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=39691

Η αξιοπρέπεια της χώρας προσβάλλεται

http://www.athensvoice.gr/article/ειδήσεις/«η-αξιοπρέπεια-της-χώρας-προσβάλλεται»


If I worked somewhere else I will sign that.

SUNDAY EVENING THOUGHTS

I had a difficult week. 

On the one hand I had difficulties with my work.

I had to convince several kind of civil servants for the kind of duties I was performing for the last three and a half years.

I had to prove that I am not an elephant.

I made a lot of progress at the beginning (before Christmas) of my effort.

But on the last step, on Friday morning I fall on a wall.

I really don’t know what is going to happen after that.

I felt disappointment, anger, being used, I felt diluted. 

I should have acted about this issue some years ago.

I also took some very hard lessons these days. 

1. Never really perform without covering your ash first

2. Negotiate when you are strong and do not hesitate especially when time is against you

3. Keep the core of knowledge for yourself, especially if knowledge is the only weapon you have

4. Strong you are when they need you and when they need you an advantageous agreement s possible. Not after that.

5. Good words are fine but they are only words in the air.

On the other hand the uncertainty of the political and economic situation in my country. But this will be the subject of another post, another night.

Goodnight..

(I made a lot of progress about the targets I put last Saturday. I fulfilled most of them. 

Keep on the good job. )

10 TARGETS

Tonight I am going to write down some simple steps, some actions which I truly believe that if I fulfill them I shall make my life and consequently the life of the members of my family better.

So I am going to write dowIn a list. 

It will be some easy things, I will name them as simple rules and I will promise to myself that I ll keep them.

This is not the first time that I present here in my blog a list.  In the past,  on summer of 2013 I wrote about a list of trips I was hoping to travel without any discount or limitation of cost and time.

Now I decided to try again but this time it will be a realistic list, targets I am going to fulfill and not some fantastic ideas of escaping.

Lets start then with the first ten targets.

1. Never loosing time again in front of a computer monitor after 21.00.

2. Never serf the net without a scope late in the evening. No exceptions especially for the working days.

3. Never watching TV just for changing channels. Time is valuable. Watching a specific program or a match is acceptable. 

4. I ll prevent my kids of watching TV or computer for more than an hour a day in total. Don't  forget the NYT article about the IT   innovators that are low tech parents. 

5. Go to bed early before 23.00 the working days. I ll try reading a book or listen to music instead of my favorite Mac or TV.

6. Alcohol is acceptable at the week ends. Stop consuming it during the week. No more than 5  glasses per week

7. Gum twice a week lifting weights and making exercises for strengthening  muscles and bones is necessary. My back and waist are far better the current year due to my regular gum visit

8. Cardio exercise for a minimum  time of 150 min per week. 

If I take the 30 min I do cardio exercise at gum (walking or jogging) each time and multiply it for twice a week I have the 60 min.

I play basket each Monday for almost  an hour, that’s additionally  60 min.

Lets try jogging for 30 min on Sunday afternoon.

Sum the above I complete 60 + 60 + 30 = 150 min.

Lets try that almost the half of it (12min *2 = 24min corridor, 30 min of basket and 15 min of jog 70 min total will be moderate or       vigorous exercise for even better results).

And of course I wont forget to walk every where I can.

9. Last but not least I ll track my progress in the President Challenge web site.    

10. For now on I ll write my articles  for my blog in English.

Το κρύο φτάνει στο κόκκαλο

Το κρύο φτάνει στο κόκκαλο.

Ανεβάζω μέχρι πάνω το φερμουάρ στο τζάκετ μου, σηκώνω τους γιακάδες  βάζω την κουκούλα.

Το χέρι κρατά σφιχτά τις αποσκευές, μην τύχει και ξεχαστώ, μην τυχει και τις χάσω. 

Οι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές έιναι παρούσες.

Το κρύο μου ξυπνά ασυναίσθητα εικόνες απο σκοπιές στο στρατό είκοσι και πλέον χρόνια πριν.

Φευγαλέες ασυνάρτητες σκέψεις, λες το στρατιωτικό τζάκετ να ήταν πιο ζεστό? 

Πως πέρναγαν 2 ώρες με τέτοιο κρύο στη σκοπιά? Η μυρωδιά του κλεφτού τσιγάρου..

Ανήμερα η γιορτή των Θεοφανείων σήμερα.

Ειναι έξι και πενήντα λεπτά το πρωί και περιμένω στην αποβάθρα του Παλαιοφαρσάλου το τρένο για Αθήνα.

Ειμαι ξύπνιος από τις τέσσερις και τριάντα.

Επιστρέφω από ένα τριήμερο ταξίδι στη γενεθλια πόλη για να δω τους δικούς  μου, γονείς, αδελφή και ανηψάκι.,

Το τρένο έρχεται στην ώρα του. Ανεβαίνω όπως πάντα στο τελευταίο βαγόνι. Βρίσκω τη θέση μου στο άνετο κουπέ. Τακτοποιώ τα πράγματα.  Το τρένο είναι intercity ηλεκτροκινούμενο. η 1η θέση είναι κουπέ με τέσσερις άνετες θέσεις  - με τραπεζάκι ανάμεσα - που γίνονται πρόχειρα κρεβάτια. Εικοσι χρόνια πριν θα βολευόμουν ίσως και όρθιος στο διάδρομο.

Αντίθετα με άλλες φορές δεν έχω διάθεση για ύπνο. Αλλωστε σήμερα είναι αργία. Δεν θα πάω κατ ευθείαν στη δουλειά, αλλά στο σπίτι στη γυναίκα και στα κοριτσάκια μου.

Σηκώνομαι. Με το laptop υπό μάλης κατευθύνομαι στο βαγόνι με το κυλικείο. Σε λίγο θα χαράξει και δεν θέλω να το χάσω.

Η εικόνα του φωτισμένου bar στο τρένο που ταξιδεύει στο σκοτάδι με συγκινεί.

Ο κόσμος λιγοστός, μπροστά μου δύο κοπέλλες γύρω στα εικοσι πέντε συζητούνε για τις σχέσεις τους.

Μυρίζει φρεσκοψυμένο ψωμί και αχνιστός καφές.

Αρχίζω να γράφω, έξω αρχίζει να χαράζει…