Tι να κάνω όταν έχω τις μαύρες μου?
Οταν μου φταιν όλα και όλα μοιάζουν μάταια?
Οταν νομίζω ότι πάω πίσω αντί για μπροστά?
Σκέψου τι έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα.
Θυμίσου τι ξεπέρασες για να φτάσεις εδώ.
Πόσα βάσανα σε ταλαιπώρησαν εκ των οποίων ελάχιστα συνέβησαν.
Πόσες δύσκολες καταστάσεις αντιμετώπισες, με αξιοπρέπεια, με επιμονή, με μυαλό.
Με θέματα προσωπικά, οικογενειακά, υγείας.
Κοίτα το πρόσωπο της γυναίκας σου.
Τα μάτια των κοριτσιών σου.
Ολους τους κόπους σου.
Τις σπουδές σου, τα μεταπτυχιακά σου.
Τη δουλειά σου, τα αποτελέσματά της, την εκτίμηση που σου έχουν.
Τη γνώση που έχεις, τις εμπειρίες σου.
Ολοι έχουν ανασφάλειες και φόβους.
Χρησιμοποίησέ τες για να γίνεις καλύτερος.
Σιγά σιγά, μέρα τη μέρα.
Μόνο ο εαυτός σου σε κρατάει πίσω.
Υπάρχουν μέρες που τις ξεπερνάς και αισθάνεσαι ανίκητος.
Υπάρχουν άλλες που σε παίρνουν από κάτω.
Οτι και να συμβεί αυτά θα ξανασυμβούν και τα πάνω και τα κάτω.
Εισαι άνρθωπος της σύνθεσης όχι της κόντρας.
Ετσι θα τα καταφέρεις καλύτερα.
Που βασίστηκες μέχρι σήμερα?
Στην επιμονή, στην προετοιμασία, στην ευγένεια, στην δουλειά.
Που πρεπει να βελτιωθείς?
Στην επικοινωνία στην παρουσίαση, στη δικτύωση.
Δουλεψέ τα.
Ολα είναι προπόνηση.
Πάρε στα σοβαρά αυτό που κάνεις και στην πλάκα τον εαυτό σου.
Λειτουργείς καλύτερα όταν είσαι ευδιάθετος. Προσπάθησέ το.
Δεν είσαι αυτό που φαίνεσαι σε στιγμές θλίψης.
Καλά είναι τα προγράμματα αλλά και λίγη τρέλα χρειάζεται.
