.. με βρίσκουν στο σπίτι με την οικογενειά μου τη γυναίκα και τα 2 καλά κοριτσάκια μου.
Η τηλεόραση παίζει ξεχασμένη, κάποια μελωδία, το φωτάκια στο δέντρο αναβοσβήνουν σε διαφορετικές συχνότητες, το σπίτι είναι ζεστό, ο φωτισμός χαμηλός τα κοριτσάκια μου μικρά και μεγάλα κοιμούνται.
Η ώρα είναι 12.15 και εδώ και 15 λεπτά είναι Χριστούγεννα ανήμερα. Το πρωί σηκώθηκα ξένιαστος μετά από μια δύσκολη εβδομάδα αγόρασα μια καινούργια και πολύ στυλάτη μπαγκαζιέρα για το αυτοκίνητο, περισσότερο επειδή μου άρεσε και όχι τόσο από ανάγκη, μετά super market, το απόγευμα δώρα για τα παιδιά.
Η σκέψη μου πήγε πισω στα Χριστούγεννα του 93 όταν ξημερώματα ανήμερα της γιορτής είχα ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα που μου στοίχισε ένα τραυματισμό στο πόδι και ένα κατεστραμμένο BMW.
Εφεδρος Λοχίας υπηρετούσα στη Λάρισα και ενώ πήγαινα στη μονάδα μου στις 6.00 το πρωί σε μια δεξιά στροφή μια στιγμή απροσεξίας και το αυτοκίνητο ξέφυγε καβάλησε τη κεντρική νησίδα - δεν είχα πια τιμόνι - χτύπησε σε ένα φρεάτιο της ΔΕΗ - γεγονός που μάλλον με έσωσε διαφορετικά θα καρφωνόμουν στην τσιμεντενια κολώνα φωτισμού 30 μέτρα παραπέρα - ανατράπηκε, έκανε 2 τούμπες και ήρθε στα ίσια του στραμένο προς την αντίθετη κατεύθυνση για Τρίκαλα.
Το αυτοκίνητο καταστράφηκε, από το παρμπρίζ και μετά έγινε φυσαρμόνικα, το υπόλοιπο σασί - κλωβός άντεξε και η ζώνη με έσωσε. Ομως το πεντάλ του συμπλέκτη από τη πρόσκρουση μετατοπίσθηκε προς το εσωτερικό και μου έσπασε τον αριστερό αστράγαλο.
Ταλαιπωρήθηκα τότε με 2 χειρουργικές επεμβάσεις στο 404 σταρτιωτικό νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη, η μιά εξ αυτών 3 ωρη, αρκετούς μήνες με πατερίτσες , μεγαλύτερη θητεία κατά 2 σχεδόν μήνες (την αναρρωτική άδεια την υπηρετείς).
Είμαι ευγνώμων όμως μου βγήκα ζωντανός και καλό είναι αυτό να το θυμάμαι συχνότερα για να βάζω και τις σωστές προτεραιότητες.
Η τηλεόραση παίζει ξεχασμένη, κάποια μελωδία, το φωτάκια στο δέντρο αναβοσβήνουν σε διαφορετικές συχνότητες, το σπίτι είναι ζεστό, ο φωτισμός χαμηλός τα κοριτσάκια μου μικρά και μεγάλα κοιμούνται.
Η ώρα είναι 12.15 και εδώ και 15 λεπτά είναι Χριστούγεννα ανήμερα. Το πρωί σηκώθηκα ξένιαστος μετά από μια δύσκολη εβδομάδα αγόρασα μια καινούργια και πολύ στυλάτη μπαγκαζιέρα για το αυτοκίνητο, περισσότερο επειδή μου άρεσε και όχι τόσο από ανάγκη, μετά super market, το απόγευμα δώρα για τα παιδιά.
Η σκέψη μου πήγε πισω στα Χριστούγεννα του 93 όταν ξημερώματα ανήμερα της γιορτής είχα ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα που μου στοίχισε ένα τραυματισμό στο πόδι και ένα κατεστραμμένο BMW.
Εφεδρος Λοχίας υπηρετούσα στη Λάρισα και ενώ πήγαινα στη μονάδα μου στις 6.00 το πρωί σε μια δεξιά στροφή μια στιγμή απροσεξίας και το αυτοκίνητο ξέφυγε καβάλησε τη κεντρική νησίδα - δεν είχα πια τιμόνι - χτύπησε σε ένα φρεάτιο της ΔΕΗ - γεγονός που μάλλον με έσωσε διαφορετικά θα καρφωνόμουν στην τσιμεντενια κολώνα φωτισμού 30 μέτρα παραπέρα - ανατράπηκε, έκανε 2 τούμπες και ήρθε στα ίσια του στραμένο προς την αντίθετη κατεύθυνση για Τρίκαλα.
Το αυτοκίνητο καταστράφηκε, από το παρμπρίζ και μετά έγινε φυσαρμόνικα, το υπόλοιπο σασί - κλωβός άντεξε και η ζώνη με έσωσε. Ομως το πεντάλ του συμπλέκτη από τη πρόσκρουση μετατοπίσθηκε προς το εσωτερικό και μου έσπασε τον αριστερό αστράγαλο.
Ταλαιπωρήθηκα τότε με 2 χειρουργικές επεμβάσεις στο 404 σταρτιωτικό νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη, η μιά εξ αυτών 3 ωρη, αρκετούς μήνες με πατερίτσες , μεγαλύτερη θητεία κατά 2 σχεδόν μήνες (την αναρρωτική άδεια την υπηρετείς).
Είμαι ευγνώμων όμως μου βγήκα ζωντανός και καλό είναι αυτό να το θυμάμαι συχνότερα για να βάζω και τις σωστές προτεραιότητες.
